ÖZGÜVENLİ ÇOCUK

ÖZGÜVENLİ ÇOCUKLAR

Özgüven her birey için olmazsa olmazlardandır ve hayata atılan her adım bu güven sayesinde olur. Biz ebeveynler olarak bu güvenin yapı taşlarını bebeğimiz çok küçükken atmaktayız. Çocuklar konuşmasını, yürümesini nasıl bizden öğreniyorlarsa kendilerine güvenmeyi de bizlerden öğrenmektedirler. Kimi çocuklar karakterlerine göre daha özgüvenli olurken kimileri daha içe kapanık bir yapı sergilese de yapı taşları bizim elimizde oluşmaktadır.

Özgüvenli bir çocuk nasıl yetiştirilmelidir?

Öncelikle çocuğunuzu çok iyi tanımalısınız. Örneğin: Çocuğunuz yapısal olarak konuşkan mı? yoksa içe kapanık mı? bunu bilmelisiniz ki ona göre çocuk sosyal bi ortama girdiğinde hem onu zorlamadan hem de öğretici bir şekilde davranmalı ve çocuğun o ortamdan kaçmaktan çok o ortamı sevmesini sağlamalısınız.

Çocuğunuzu her zaman sevdiğinizi ve yanında olduğunuzu ona hissettirmelisiniz. Ancak bu olayı çocuk şu şekilde algılamamalı: “Annemsiz ben hiçbir şey yapamam” olmamalı. Hatalar yapmasına, düşmesine ve hatta yaralanmasına izin verin. Siz izin verin ki o da düşünce sonucunun neler olabileceğini görsün. (Tabi bu düşme ağır yaralanmalara neden olmamalı.)

Ona kendi alanını oluşturun. Örneğin duruma göre kendi odası olsun. Eğer bunu sağlayacak ortam yoksa kendi oyun köşesini ya da kendi masasını verin. Bu alanı kendi isteğine göre şekillendirsin ve temizlesin ki bir birey olmanın yapı taşlarını atsın. Sakın “benim çocuğum erkek o ne anlar temizlikten” demeyin. Temizlik temel bir gereksinimdir. Şuanda yanı başınızda duran evladınız ileriki zamanlarda üniversiteye gittiğinde kendisine yetmek zorunda olan bir birey durumuna gelecek ve siz çoğu zaman yanında bulunmayacaksınız. Bunu unutmayın.

Dışarıdaki tehlikelerle ya da yabancı insanlarla çocuğunuzu korkutmayın. Bu yaptığınız onun bilinçaltına “çaresizlik” olarak kayıt olacak ve ileride çoğu şeyden nedensizce korkan bir birey olma ihtimali artacaktır.

Yeterince özgürlük tanıyın ancak çok da boş bırakmadan dengeyi kurun. Örneğin: Her istediğine “Hayır!” diyen bir ebeveyn olmayın ki çocuk da size yalan söylemesin.

Ağaç yaşken eğilir.

Çocuğumuzun temelini hangi değerlerle oluşturursak çocuğumuz kaç yaşına gelirse gelsin sonunda o değerlere ulaşacaktır. Bu yüzden yetiştirdiğiniz bireyin yalnızca sizin evladınız olmadığını ve gelecek bir nesil olduğunu unutmadan bu bilinçle hareket edin ki, yarınlara faydalı birer insan oluşturabilin.

·     “Evi ne hale getirdin!” Demek yerine “Bir  dahakine daha dikkatli olmalısın” diyin.

·      “Nereden bileyim!” yerine “Öğrenince sana söylerim” diyin.

Kim yaptığı haksızlıktan sonra tövbe eder, halini düzeltirse, şüphesiz Allah, onun tövbesini kabul eder. Çünkü Allah bağışlayan, merhamet edendir.

                                                                                                                    Maide-39